Комисијата во својата стратегија за биолошка разновидност на ЕУ до 2020 година индивидуализираше збир на активности за зачувување на биолошката разновидност. Меѓу нив, Акцијата 9 „Подобро да го насочи руралниот развој кон потребите на биолошката разновидност и да развие алатки за да им помогне на земјоделците и шумарите да работат заедно кон зачувување на биолошката разновидност“ ја нагласува потребата од развивање рурални стратегии и програми приспособени за регионално и локално ниво. Акцијата 10, од истата стратегија, има за цел „да ја зачува и поддржи генетската разновидност во европското земјоделство“ да ја нагласи значајната важност од елаборирање на конкретни агроеколошки мерки за поддршка на генетската разновидност во земјоделството, како и стратегија за зачувување на генетската разновидност.
Заедничката земјоделска политика на ЕУ (ЗЗП) нагласува дека „јасноста во врска со владеењето на земјиштето, користењето и пристапот до природните ресурси и знаењето“, како и „следење и спроведување на оцена на влијанието врз животната средина и преземање мерки“ ќе помогнат да се создаде земјоделство за заштита на биолошката разновидност . Навистина, „земјоделците и сопствениците на земјиште треба да имаат средства да ги намалат влијанијата што нивните активности ги имаат врз живеалиштата и видовите“. Извештајот на Комисијата за генетски ресурси за храна и земјоделство на Организацијата за храна и земјоделство на Обединетите нации (ФАО) „Состојба на светскиот биодиверзитет за храна и земјоделство“ доказ дека биолошката разновидност што е основа на нашите системи за храна исчезнува, ставајќи ја иднината на нашата храна , егзистенцијата, здравјето и животната средина под сериозна закана. Откако ќе се изгубат, сите видови кои ги поддржуваат нашите системи за храна и ги одржуваат луѓето кои растат и/или ја обезбедуваат нашата храна не можат да бидат обновени. Помалата биолошка разновидност значи дека растенијата и животните се поранливи на штетници и болести. Така, индустријата за снабдување со храна и земјоделските сектори треба да работат на заедничка долгорочна перспективна стратегија насочена кон активирање на безбедноста на храната и зачувување на животната средина.
Политиката на ЕУ на терен има за цел да ги искористи AR и AI за да ги зголеми приносите и да ги мотивира земјоделците ширум светот. „За лозарски култури како канабис, домати и краставици, одгледувачот може да добие 500% повеќе по квадратен метар само знаејќи како да се грижи за растението, така што зголемувањето преку проширената реалност има толку голем потенцијал. Сегашната голема побарувачка за храна и растечкиот тренд на население бараат активности во областа на производството на храна. Проекциите на Експертскиот форум на високо ниво покажуваат дека исхраната на светска популација од 9,1 милијарди луѓе во 2050 година ќе бара зголемување на целокупното производство на храна за околу 70 отсто помеѓу 2005/07 и 2050 година. Македонија, Турција и Италија се едни од светските лидери по квалитет производство на храна и земјоделство на изобилство и висококвалитетно земјоделство. Сепак, можностите за СОО на фармерите и производителите на храна се многу ограничени, особено на јазикот на партнерите и на интернет. Проектот „Иновативна обука за зголемена реалност за зелена храна“ (IT-ARGF), е создаден за да ги едуцира земјоделците со цел да се спречи исчезнувањето на биодиверзитетот на обработливото земјиште и да се максимизира капацитетот на земјоделските култури преку обезбедување алатки и знаење преку технологијата.
Заедничката земјоделска политика на ЕУ (ЗЗП) нагласува дека „јасноста во врска со владеењето на земјиштето, користењето и пристапот до природните ресурси и знаењето“, како и „следење и спроведување на оцена на влијанието врз животната средина и преземање мерки“ ќе помогнат да се создаде земјоделство за заштита на биолошката разновидност . Навистина, „земјоделците и сопствениците на земјиште треба да имаат средства да ги намалат влијанијата што нивните активности ги имаат врз живеалиштата и видовите“. Извештајот на Комисијата за генетски ресурси за храна и земјоделство на Организацијата за храна и земјоделство на Обединетите нации (ФАО) „Состојба на светскиот биодиверзитет за храна и земјоделство“ доказ дека биолошката разновидност што е основа на нашите системи за храна исчезнува, ставајќи ја иднината на нашата храна , егзистенцијата, здравјето и животната средина под сериозна закана. Откако ќе се изгубат, сите видови кои ги поддржуваат нашите системи за храна и ги одржуваат луѓето кои растат и/или ја обезбедуваат нашата храна не можат да бидат обновени. Помалата биолошка разновидност значи дека растенијата и животните се поранливи на штетници и болести. Така, индустријата за снабдување со храна и земјоделските сектори треба да работат на заедничка долгорочна перспективна стратегија насочена кон активирање на безбедноста на храната и зачувување на животната средина.
Политиката на ЕУ на терен има за цел да ги искористи AR и AI за да ги зголеми приносите и да ги мотивира земјоделците ширум светот. „За лозарски култури како канабис, домати и краставици, одгледувачот може да добие 500% повеќе по квадратен метар само знаејќи како да се грижи за растението, така што зголемувањето преку проширената реалност има толку голем потенцијал. Сегашната голема побарувачка за храна и растечкиот тренд на население бараат активности во областа на производството на храна. Проекциите на Експертскиот форум на високо ниво покажуваат дека исхраната на светска популација од 9,1 милијарди луѓе во 2050 година ќе бара зголемување на целокупното производство на храна за околу 70 отсто помеѓу 2005/07 и 2050 година. Македонија, Турција и Италија се едни од светските лидери по квалитет производство на храна и земјоделство на изобилство и висококвалитетно земјоделство. Сепак, можностите за СОО на фармерите и производителите на храна се многу ограничени, особено на јазикот на партнерите и на интернет. Проектот „Иновативна обука за зголемена реалност за зелена храна“ (IT-ARGF), е создаден за да ги едуцира земјоделците со цел да се спречи исчезнувањето на биодиверзитетот на обработливото земјиште и да се максимизира капацитетот на земјоделските култури преку обезбедување алатки и знаење преку технологијата.
